Al 21 jaar vormen de Belgische schoenenontwerpster Virginie Morobé (46) en haar man David Damman (45) een geweldige tandem. Hun ongebreidelde passie voor schoenen culmineerde zopas in een allereerste eigen schoenenwinkel vlakbij Louis Vuitton aan de Kustlaan in Knokke. Het startschot van een wereldwijde expansie! Hoog tijd dus voor een dubbelinterview met de bezielers van de Hermès van België.
HOE BEN JE IN DE SCHOENENSECTOR BELAND?
Virginie: “Tijdens mijn rechtenstudies aan de KUB ging ik als vakantiejobber aan de slag bij een Belgisch schoenendistributiebedrijf. Dat voelde aan als thuiskomen. Meteen wist ik dat dit hetgene was dat ik de rest van mijn dagen wilde doen. Na mijn tweede zit in september liet ik mijn ouders weten dat ik niet verder wilde studeren omdat ik hoegenaamd niet wist wat ik met de studies zou aanvangen. Ik had zoals zovelen op hun 18e gewoonweg iets gekozen, maar advocaat wilde ik zeker nooit worden. Eigenlijk heb ik al heel mijn leven iets met schoenen. In mijn tijd aan de uniformschool moesten we klassieke zwarte, donkerblauwe, -bruine of camelkleurige schoenen dragen; sneakers zoals nu, dat bestond toen niet. Een drama was het voor mijn moeder om met mij schoenen te shoppen want ik wilde geen klassieke mary-jane of mocassin. Ik wilde altijd iets bijzonders – een grote bloem of vlecht – maar wel binnen de kleurencode van de school. Toen al waren mijn schoenen getooid met één of ander ornament. Best grappig als je weet dat onze Robien-sandaal met Morobé-broche (vlechtwerk) uitgegroeid is tot onze signatuur en onze allereerste schoen in 2015 een sneaker was met abnormaal grote strik.”
VANDAAG ZIJN SNEAKERS BIJZONDER TRENDY EN TOCH ZITTEN ZE NIET MEER IN JULLIE COLLECTIE?
“Onze eerste sneaker was geen technische sneaker zoals Asics, Nike of Adidas ze maken. Een echte, klassieke schoenenfabriek is daar niet in onderlegd. Tijdens ons tweede jaar Morobé verkochten we heel veel lifestylesneakers maar dat is niet wat ik wil vertegenwoordigen. Ik wil met Morobé voor echte schoenen staan … schoenen op de oude manier, zoals de Italiaanse schoenenmerken die onze moeders nog hebben gekend. Vrouwelijkheid is bij ons troef. Niets zo leuk als een vrouw zien groeien in haar zijn, wanneer ze onze schoenen in de winkel probeert. Verder zijn we synoniem met goeie leesten, een degelijke chaussant, … Mensen die een bepaald budget aan schoenen spenderen, willen dat ze perfect zitten. Met een goede leest en dito fabrieken kan je negentig procent van de voeten bedienen. Mijn vorige werkgever situeerde zich in het mid-low segment. Met Morobé vertrekken we vanuit eigen designs en produceren we in high-end fabrieken in Portugal waar ook merken als Acne Studios, Ace Eighties, By Far, A.P.C, Loewe, … worden vervaardigd. Bij mijn vorige werkgever heb ik geleerd hoe ik schoenen moet maken en hoe de productie op te volgen, al de rest is nieuw. Met Morobé zijn we een volledig eigen traject opgestart. Zo gaan we niet naar een hakkenfabriek om een bestaande hak uit te kiezen, maar ontwerpen en maken we onze hielen zelf van A tot Z. Daar hangt natuurlijk een prijskaartje aan vast. Een mal voor een hak kost geld.”
HOE VERDELEN JULLIE VANDAAG DE TAKEN?
David: “Virginie staat hoofdzakelijk in voor het creatieve aspect. Zij ontwerpt de schoenencollecties en volgt ook het volledige productieproces op. Ikzelf verdeelde vroeger met mijn modeagentuur merken als Buddha to Buddha, Denham, Elevenparis, Elvine, …
Na een jaar Morobé besefte ik dat beide niet combineerbaar waren. Mijn hart lag ook meer bij het uitbouwen van een merk van A tot Z, maar dat vergt dus enorm veel energie. Ik focus me vandaag op finance en strategische beslissingen. Het is grappig te zien hoe de geschiedenis zich herhaalt. Virginie haar ouders baatten een winkel in Italiaanse high-end kledingmerken uit, maar mijn grootouders hadden een schoenwinkel en mijn grootvader was schoenmaker. Toch hebben ze Virginie nooit gekend en ook aan mij hebben ze de kneepjes van de stiel niet doorgegeven. Wanneer ik vandaag in één van onze ateliers in Portugal de schoenenlijm ruik, dan ervaar ik dat als de madeleine van Proust en word ik weer naar mijn kinderjaren in het atelier van mijn grootvader in Bredene gevoerd.”
“ALS WE MET IETS NIEUWS KOMEN, MOETEN WE BETER ZIJN DAN DE REST.”
– VIRGINIE MOROBÉ
HOE ZOU JE DE MOROBÉ-KLANT OMSCHRIJVEN?
Virginie: “Onze klanten zoeken elegantie, beschikken over een bepaald budget en zijn van alle leeftijden. Regelmatig zien we hoe drie generaties samen schoenen komen kopen. De kleindochter van zestien die haar eerste paar hakken voor het schoolbal komt kiezen. Mama die dan meestal een gelijkaardige schoen met tussenhak koopt en oma die met de platte versie huiswaarts keert. Dat al die jongeren ons merk cool vinden, is voor mij een echt compliment.
Ze zijn immers onze toekomst! De Grace is onze best verkochte schoen, ongetwijfeld omdat hij iedereen schoeit en een typische vorm heeft. Hij is beschikbaar op een hoge hak (9 cm) en een mid heel (6 cm). Natuurlijk doet ook de Robien-sandaal het ontzettend goed. Hij wordt het meeste gekopieerd. En je zou dat als een compliment kunnen beschouwen, maar je kan je niet voorstellen hoe fout dat voor ons aanvoelt. We steken zo veel tijd en werk in de ontwerpen dat het een rechtstreekse inbreuk vormt op ons zijn. De Robiensandaal is niet zomaar een schoen bij Morobé. Het is ons icoon. De typische Morobé-broche is geïnspireerd op een lederen halsketting van een stamhoofd dat we van het handvat van de voordeur, de kast tot vazen en koffiekopjes, …
DE MOROBÉBROCHE VIND JE IN DE WINKEL OVERAL, TOT EN MET DE SPECULAASJES VAN DANDOY TOE ? IS DAT BIJ JULLIE THUIS OOK HET GEVAL?
“Je vindt de Morobé-broche overal terug in ons huis. Alleen op onze voordeur ontbreekt ze nog, in tegenstelling tot de deurklink van de winkel. Dat Morobé-serviesgoed verkopen we trouwens ook. Verder heb ik natuurlijk veel schoenen van ons eigen merk, maar het is niet zo dat je overal in onze woning schoenen tegenkomt. Schoenen zijn voor mij werk en als ik ’s avonds in mijn veilige haven neerstrijk dan wil ik stoom kunnen aflaten. Een voortdurende confrontatie met schoenen zou dan chaos in mijn hoofd genereren, typisch voor creatievelingen.”
KOOP JE ZELF NOG SCHOENEN BIJ ANDERE MERKEN?
“Ik sport veel en buiten loopschoenen van Asics en New Balance heb ik me de laatste zeven jaar zo goed als geen schoenen gekocht van andere merken, met uitzondering van een rubberen slide van YEEZY en een conceptuele rubberen Prada-schoen. Ik bega zelden een overtreding (lacht) want deze schoenen kan ik in eigen land natuurlijk niet dragen.”
JE VERMELDT DAT JE VEEL SPORT?
“Ik sport gemiddeld vijf keer per week gedurende een uur: high intensity training, twee krachttrainingen, … Na mijn koffie rond 7u15 of 8u30 begin ik eraan. Sport is voor mij synoniem met mentale gezondheid. Na dat uur sporten ben ik veel meer gefocust en minder een dramaqueen. Er komen duidelijk bepaalde stoffen vrij die me een zeer rustig gevoel geven waardoor ik beter functioneer.”
WAAROM NU PRECIES EEN WINKEL IN KNOKKE?
“Doordat we drie seizoenen lang een pop-up uitbaatten, hebben we cijfermatig inzicht gekregen en beseften we hoe de markt zou kunnen reageren, mochten we zelf gaan retailen. We hebben dan wel een online verkoopkanaal, maar een fysiek verkooppunt is toch nog net iets anders.”
VOOR DE INRICHTING VAN JULLIE EERSTE BOETIEK GINGEN JULLIE IN ZEE MET DE BEFAAMDE INTERIEURARCHITECT GLENN SESTIG?
“We kennen Glenn Sestig al heel lang. Ik ben meer dan twintig jaar geleden nog zijn allereerste project – een kapsalon – gaan bewonderen. Toen hij 21 jaar geleden de Verso-boetiek in Antwerpen inrichtte, heb ik hem al lachend laten weten dat hij ooit – als mijn budget het toeliet – iets voor mij zou mogen uitwerken. Ik ben namelijk een enorme fan van zijn werk en dan is David erbij gekomen. Die is nog een veel grotere fan van Sestigs werk.”
David: “Ik herinner me het ogenblik dat hij een boek had uitgebracht en ik hem vroeg of ik dat boek best in de winkel kocht of via hem. Glenn liet me toen weten dat ik het bij hem thuis kon komen ophalen en dat hij er iets zou in schrijven. Toen ik zijn privéwoning ‘Pavilion Sestig’ in Deurle binnenkwam, zwijmelde ik. Woorden schoten tekort voor het jarenzeventigpand van architect Ivan Van Mossevelde dat Glenn Sestig en Bernard Tournemenne van een kunstverzamelaar hadden gekocht en vier jaar lang met respect voor de bestaande woning hebben verbouwd. Ik kreeg kippenvel toen ik dat zag en was met verstomming geslagen. We hebben thuis immens veel schoenen – Virginie dan toch – maar (nog) niet de plaats om een schoenendressing in te richten. Mochten we ooit in een heel groot huis wonen met daarin de schoenendressing van onze dromen, dan zou die er uitzien zoals onze winkel nu. Huiselijk met een bureautje, een leuke stoel, vintage lampen en een tapijt dat er uitziet als strandzand. Onze klanten moeten het gevoel krijgen dat ze bij ons thuis binnenkomen in plaats van in een winkel.”
WAAR HOPEN JULLIE ZICH BINNEN TIEN JAAR TE BEVINDEN IN EEN IDEAAL SCENARIO? WAAR HOPEN JULLIE TE STAAN?
Virginie: “Dan hoop ik dat Morobé als hedendaags affordable luxury merk over heel de wereld verspreid zal zijn. België is te klein voor ons. We liggen in het buitenland bv. reeds in KaDeWe high-end department stores tussen de Saint Laurents, Balenciaga’s en Prada’s, maar we willen Europa stap voor stap verder veroveren.”
WELKE BOODSCHAP WIL JE NOG GRAAG MEEGEVEN?
“Als ondernemer en merk vind ik het belangrijk trouw te blijven aan jezelf. Eens je een duidelijke identiteit hebt gevonden, is dat een heel tof gevoel, maar blijf trouw aan je visie. Duizenden mensen zullen je advies willen geven, maar niemand weet beter wat Morobé inhoudt dan David en ikzelf. De grootste uitdaging wordt de internationalisering vanaf 2023. Vanuit landen als Frankrijk, Duitsland en Italië waar we nu al worden aangeboden, de rest van de wereld veroveren en nadien misschien uitweiden met clutches of handtassen. Maar enkel en alleen op een moment dat deze naar mijn mening goed genoeg zijn. We moeten beter zijn dan de rest. Zo simpel is het.”
WAT IS JULLIE GEHEIM?
David: “Onze passie, bijna bezetenheid.”
Virginie: “Als je liefde en passie hebt voor datgene waarmee je bezig bent, dan heb je de veerkracht om tegenslagen te verwerken. Bovendien zijn we met twee. Zonder David zou Morobé niet bestaan hebben. Ik heb al eens een slecht moment (meer dan David) en dan weet hij me er altijd weer door te krijgen.”
Dit artikel komt uit ons magabook KNOKKE Talks. Issue 03 (summer vibes 2022).
Journalist: Anja Van Der Borght