Nick Verhaeghe heeft zijn eigen weg in de wereld van de kunst gevonden. Zijn medium is fotografie, maar zijn benadering is verre van conventioneel. Verhaeghe omarmt de complexiteit van het menselijk bestaan en de imperfecties van onze ervaringen. Dit komt tot uiting in zijn unieke ‘Lichtcatalogus’.
EXPERIMENTEREN MET MATERIALEN
In zijn artistieke reis daagt Nick Verhaeghe de gevestigde normen uit en verlegt hij de grenzen van traditionele fotografie. Gedreven door een diepe verbondenheid met de natuur en de transformerende kracht van artistieke materie, experimenteert hij met atypische, organische en zelfs medicinale materialen in de analoge fotoverwerking.
Zijn streven naar tastbaarheid in fotografie is de onderscheidende factor. Verhaeghe verbrandt of carboniseert afvalmaterialen van foto-ontwikkelaars en integreert ze in de uiteindelijke afwerking van zijn afbeeldingen. Dit proces, dat de fysieke aard van het eindresultaat benadrukt, is bedoeld om dezelfde verwondering op te roepen als bij de pioniers van fotografie.
Verhaeghe legt vluchtige momenten vast, onthult de vergankelijkheid van het leven en duikt diep in de menselijke psyche met een diverse verzameling foto’s. Zelfs afbeeldingen die buiten lopende series vallen, vinden een thuis in zijn archieven. Elk beeld is immers een poëtische verkenning van onze geest, waarbij de kunstenaar kijkers uitnodigt om hun eigen interpretaties en verbindingen aan te gaan.
ARTISTIEK PERIODIEK SYSTEEM
De kunstenaar heeft een voorliefde voor eenvoudige vormen, zoals cirkels, driehoeken en vierkanten, die vaak de aandacht trekken in zijn werk. Hoewel deze figuren misschien geen specifiek verhaal vertellen, ziet hij ze als zijn eigen versie van een grenzeloze verzameling — een artistiek periodiek systeem van elementen. Hij streeft naar een versterking van deze beelden door natuurlijke elementen toe te voegen. Zo blijven ze voortbestaan binnen de fysieke afbeelding.
In zijn recente werk gaat Verhaeghe nog een stap verder in het deconstructivisme. Hij vervormt planten, carboniseert ze en gebruikt de resulterende as als pigmenten om te gomdrukken, een techniek bekend om zijn kleurechtheid. Video-installaties, die het carbonisatieproces tonen, symboliseren de transmutatie van planten tot koolstof.
Door zijn toewijding aan individuele aandacht en verbetering van elke afbeelding, overweegt Verhaeghe om in toekomstige werken aanvullende natuurlijke elementen op te nemen, zoals stenen, metalen en plantenvezels voor papierfabricage.
METALURGY
In zijn serie ‘Metalurgy’ verkent Verhaeghe dieper de deconstructie en de uiteindelijke vorm van zijn werk. Hij etst milieuvriendelijke aluminium panelen, vult de groeven met duurzame olieverf afkomstig van gecarboniseerd plantenafval en creëert zo kenmerkende ‘gecorrodeerde’ structuren.
Deze serie getuigt van Verhaeghe’s diversiteit als kunstenaar. Daarnaast waagt Verhaeghe zich aan grote textiele kunst, geïnspireerd door het concept van universumportalen. Monumentale beelden drukken de vervreemding van deze portalen uit en zetten kijkers aan om te dromen van onbekende horizonten.
Dit artikel komt uit ons magabook KNOKKE Talks. Issue 06 (winter vibes 2023). Te bestellen in onze webshop of gratis online beschikbaar om te lezen.