In januari 2022 zou de Belgische kunstenaar Arne Quinze eregast zijn op BRAFA. Dit interview vond plaats nog voor de kunstbeurs geannuleerd werd. Zijn kleurrijke en expressieve kunst straalt zoveel positieve kracht uit dat we jullie dit interview niet willen onthouden. De wilde bloementuin rond zijn atelier is zijn onuitputtelijke inspiratiebron. Een gesprek over en eerbetoon aan de natuur met haar diversiteit en harmonie, haar overweldigende kleuren, haar kracht en fragiliteit.
“Al mijn werk draait rond de diversiteit van de natuur”, vertelt Arne Quinze. “Mijn ouders hadden vroeger een tuin die overging in de velden. Ik was er niet uit weg te slaan. De tuin leek oneindig groot. Als tiener verhuisde ik met mijn ouders naar Brussel. Dat was de schok van mijn leven. De muren kwamen op me af. Alles was zo afgebakend en monotoon, de wereld die ik daar ontdekte stond heel ver van de biotoop waarin ik was opgegroeid. Hoe komt het dat mensen in steden zo ver weg staan van al het moois in de natuur? Ik denk dat ik het antwoord hierop gevonden heb.”
HOE IS HET DAN ZOVER KUNNEN KOMEN?
“Van bij onze geboorte tot het einde van ons leven zitten we tussen vier muren. We willen alles controleren: onszelf, de natuur, onze tuin. We zijn vergeten in harmonie met de natuur te leven en die schoonheid te omarmen. We zijn vergeten wat het is om met kleur te leven. Steden zijn grijs en monotoon. Kinderen groeien op in de stad en kennen de seizoenen niet meer. Ben je dan verwonderd dat ze als volwassenen geen affiniteit hebben met de natuur? Vanaf vandaag moeten we opnieuw in harmonie met de natuur gaan leven. De dag dat steden even divers en in harmonie zijn met de natuur, gaan we opnieuw in menselijke steden wonen. Breng de natuur terug naar de stad en je zal versteld staan hoeveel vogels, bijen en insecten terugkeren. Sinds mijn geboorte in 1971 heeft de mens meer dan 40% van de flora en fauna onherroepelijk vernietigd. We zijn iets verschrikkelijk aan het creëren: een lege biotoop.”
KAN JE ALS KUNSTENAAR VERANDERINGEN TEWEEGBRENGEN?
“Ieder probeert zijn steentje bij te dragen. Het is heel moeilijk om als individu dingen in beweging te brengen omdat je deel uitmaakt van een groter systeem. Ik vecht op alle mogelijke manieren om iets terug te kunnen geven aan de natuur. Toen ik dit huis in Sint-Martens-Latem kocht, waren de hagen netjes geschoren met een strak gemillimeterd gazon. Ik heb alles opengegooid. Hagen en gazon maakten plaats voor ongeveer 25.000 vaste planten. Wat een plezier om die grote diversiteit aan planten te zien. De bloemen in mijn tuin bloeien van februari tot november. Meters hout liggen opgestapeld en vormen een veilige plek voor insecten en vogels. Mijn buren waren eerst heel kritisch maar zijn mij intussen enthousiast gevolgd. We hebben zelfs een WhatsApp-groepje opgericht waarin we met elkaar communiceren over onze tuin.
Over de hele wereld ijver ik om steden om te bouwen tot openluchtmusea. Cultuur en natuur moeten hand in hand gaan. Musea, theaters en galerijen – alles zit verstopt achter muren. Slechts 1% van de bevolking komt in contact met cultuur. Haal die muren weg want cultuur is één van de belangrijkste hoekstenen van onze opvoeding. Op deze manier ga je sneller openstaan voor de natuur en haar beschermen. Door grote pleinen om te bouwen tot heuse bloementuinen in combinatie met kunst, gaan we de confrontatie aan met het publiek.
In mijn tuin – met mijn handen ploegend in de aarde voel ik me de gelukkigste mens van de wereld. De grote werken die ik bouw, komen rechtstreeks uit de tuin. We bestuderen alle mogelijke planten in de tuin en we leggen alles vast op camera, film en met drones. Ik maak schetsen en maquettes die gevolgd worden tot schilderijen, beelden en installaties. Alles is steeds gebaseerd op de natuur.”
ZIJN STOERE UITERLIJK GECOMBINEERD MET ZIJN LIEFDE VOOR BLOEMEN, VOOR DE NATUUR INTRIGEERT.
“Ik leef 100% mee met de natuur, met de kleuren, de diversiteit, het krachtige en het fragiele. Dit vind je toch ook terug in mensen? Ik ontwikkel graag en loop altijd vooruit. Ik ben altijd in beweging. Deze evolutie zie ik ook in mijn tuin. Elk seizoen is anders maar even inspirerend. Waarom zou ik dan als mens stilstaan?”
Dit artikel komt uit ons magabook KNOKKE Talks. Issue 02 (winter vibes 2022).
Journalist: Ingrid Allaerts
Foto: Arne Quinze