De Natiënlaan Is Één Van Die Invalswegen Waar Veel Verkeer Op Zit, Verkeer Dat Op Termijn Volledig Elektrisch Wordt

WAT ZIJN DE PLANNEN VOOR WALLONIË, WAAR HET AANTAL LAADPUNTEN WEL HEEL LAAG IS?

“Fastned versnelt de transitie naar elektrisch rijden in Europa en snelladen is een cruciaal onderdeel van de mix om die transitie mogelijk te maken. Dat komt met de nodige uitdagingen die verschillen per land. Door meer stations, lagere prijzen en betere service zullen steeds meer mensen de overstap naar elektrisch rijden maken. In mei vorig jaar openden we ons eerste station aan Baraque de Fraiture in Vielsalm en onlangs werd ons tweede station geopend in Anderlues, tussen Charleroi en Bergen. Verder gaan we snellaadstations bouwen bij de winkels van Decathlon in België. Eén van de eerste stations die gebouwd zal worden, ligt op het terrein van de winkel in Waver, vlak bij Walibi. In de loop van dit jaar komen daar ook nog drie laadstations bij op drie sites van het ziekenhuisnetwerk CHU UCL Namur in Namen, Dinant en Godinne. We timmeren dus hard aan de weg om ook hier de elektrische transitie op gang te trekken.”

DE WETGEVING IS OP DAT VLAK VAAK KAFKAIAANS TE NOEMEN.

“Dat klopt en ik geef je een voorbeeld: een tweede aspect om onze uitrol in Wallonië te faciliteren is de vraag om de overheidslocaties langs snelwegen, de dienstenzones, op de markt te brengen. Vandaag ben je verplicht om als aanbieder van laadinfrastructuur ook fossiele brandstoffen aan te bieden als je op die locaties wilt opereren: een erg bizarre kronkel. Hetzelfde geldt trouwens ook voor Vlaanderen. Tijd dus dat dit systeem op de schop gaat.” en alle spelers zeker zijn van een plekje in dit weelderige speelparadijs.

WORDEN ER OOK PRIVÉLAADPUNTEN DOOR FASTNED AANGEBODEN?

“We richten ons enkel op publiek snelladen. Onze expertise zit zowel in het bouwen als het exploiteren van onze laadinfrastructuur en die willen we voor iedereen toegankelijk hebben. Wat we wel doen, is met private eigenaars – particulieren of bedrijven – overeenkomsten sluiten voor laadstations, die dan 24/7 toegankelijk zijn voor iedereen.

HOE ZIE JE ZELF DE KOMENDE JAREN DE MARKT VAN HET E-RIJDEN ZICH ONTWIKKELEN?

“België heeft in 2023 een reuzensprong gemaakt in de elektrificatie van haar wagenpark. In één jaar tijd is het aandeel van e-auto‘s bijna verdubbeld. Dit maakt van België – samen met Finland – Europese kampioenen in EV-adoptie. Echter in 2024 wordt opnieuw een verdubbeling verwacht en globaal gezien zitten we nog maar aan het begin van de transitie. De verwachting is dat in 2026 alle nieuwe bedrijfswagens elektrisch zullen zijn. De komende jaren zal het aanbod snelladers dus ook verder moeten uitbreiden om al die wagens van stroom te kunnen voorzien.”

WAT ZIJN MOMENTEEL DE GROOTSTE PIJNPUNTEN VAN HET HELE SYSTEEM?

“Voor mij komt het momenteel neer op foute informatie. Enerzijds zie je erg vaak foute info verspreid worden en anderzijds evolueert de technologie in deze markt zodanig snel dat oude pijnpunten vandaag al opgelost zijn. De perceptie errond blijft helaas vaak hangen en dat is problematisch. Verhalen over wagens die niet verder dan de kerktoren raken, mensen die uren moeten opladen, laadangst, batterijen die sneller zouden verslijten door het snelladen en ga zo maar door: in 2024 zijn dit niet meer dan mythes uit een ver verleden, maar het is eigen aan het transitieproces naar een nieuwe technologie. Gelukkig is het een probleem van voorbijgaande aard en zie je dat mensen toch stilaan beter geïnformeerd raken. Ik vind het altijd prachtig om te zien wanneer iemand de klik naar de elektrische mindset heeft gemaakt, het is vaak een eurekamomentje.”

BESLUIT: GEEN VUILTJE AAN DE LUCHT?

“Als ik dan toch een pijnpunt uit de sector moet aanhalen, ga ik voor het wetgevende kader: dat begint nu pas vorm te krijgen. Zoals ik al aanhaalde, is het concessiesysteem op onze snelwegen volledig achterhaald, maar ook als we kijken naar bouwvergunningen zien we dat het concept ‘snellaadstation‘ nog bijna nergens bestaat. Ook daar moeten we extra inspanningen leveren om concepten en juiste informatie bij beleidsmakers en administraties te krijgen. We hebben ooit moeten uitleggen hoe wij qua milieu-impact verschilden van een tankstation: dan moet je toch even al je geduld bijeenrapen. Ook de versplintering van (nieuwe) wetgeving en procedures tussen verschillende regio‘s en landen (Europees gezien) is een administratief risico waarbij we best de komende maanden en jaren de vinger aan de pols houden.”